Het afval dat we lozen verdwijnt niet, er bestaat namelijk geen verdwijnen omdat de aarde een gesloten systeem is. Ons afval lijkt alleen onzichtbaar omdat we het verdunnen met water, bedekken met aarde of weg laten blazen door de wind. Maar uiteindelijk komen we het onvermijdelijk weer tegen in ons drinkwater, de lucht die we inademen, ons voedsel en in ons lichaam.
De oorspronkelijke documentaire is nog steeds online te zien op de VPRO-site (zie mijn blog van 28 september) maar ik ben benieuwd naar de mogelijkheden die Nederland (al) ziet in het concept. In de gemeente Rotterdam (waar ik werk) zijn er legio projecten te bedenken waar het Cradle tot Cradle principe toegepast zou kunnen worden maar bij mijn weten is dat nog niet zo. Gaat de documentaire daar nieuw (tegen)licht op werpen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten