Shishapangma expeditie

Een berichtje van Niels van der Veen over de voorbereidingen van de expeditie:

"De voorbereidingen zijn nu nog in volle gang, maar op zaterdag 22
maart is het dan eindelijk zo ver: ons vertrek naar Tibet voor de
beklimming van de Shishapangma (8013m). Voorafgaand aan de expeditie
zullen wij een trekking maken van ongeveer 16 dagen in het Mount
Everest gebied, waarna wij rond 14 april aankomen in het basiskamp van
de Shishapangma (5600meter). Op 4 juni komen we weer terug in
Nederland".
Jullie kunnen ons in de tussentijd volgen op http://www.shishapangma.nl/, waar
je je ook kunt aanmelden voor de nieuwsbrief.

Deepzly Motivated Revisited - 10

(met toestemming van Mike Meijnhard)

Snowpram - Prankpram or Pramsnowproof

Kijk je kunt het doen zoals de bergsporters (zie bericht op menno.climbing.nl) maar het kan ook zoals de snobs het doen. Niet je kind in een rugzak of rugdrager maar een kinderwagen op skietjes. Waarschijnlijk uitgevonden voor die gebieden die nog niet met sneeuwtekorten zitten.
Hopelijk zit er ook een veiligheidslijntje aan vast zoals bij toerskies...

'E's bleedin' demised - Bereft of life, 'Is metabolic processes are now 'istory! 'E's off the twig!

Superlatieven zijn er niet voor het (toekomstige) gemis van de blog van Menno Boermans. Hij kapt er mee! RIP menno.climbing.nl. Overigens hulde voor zijn beslissing want iets loslaten is heftiger dan er (met frisse tegenzin?) mee doorgaan.

Maarrrrrrr er is 'leven na de dood' zong Freek de Jonge, en er komt dus een nieuwe blog van de hand van Menno: bergredding.nl (lees bericht).

Daarnaast gaat hij onder leiding van Katja Staartjes mee met de shishapanga expeditie waarvan de avonturen binnenkort te volgen zijn op http://www.shishapangma.nl/.

We'll be watching you 'me lad !

Ice adventures - Val Malenco (Italy)_

Beloofd is beloofd, hierbij de eerste pics van onze ijsklimacties in Italië. De langst geklommen route, en ook de mooiste, was de Centrale di San Guiseppe (op dinsdag 12 februari). Afhankelijk van de condities kan er tot 300 lengtemeters geklommen worden, maar wij hebben er ongeveer 220 meter gedaan. De aanloop kon niet relaxter. 15 minuutjes over uitstekend paadje naar bened, beek over en een prima plekje om te starten. Kwaliteit van het ijs was goed (plastic-ijs) tot matig (iets te brokkelig). Zekeren deden we dan ook ruim uit de baan van de voorklimmer. Na de eerste door, Tim voorgeklommen, touwlengte kwamen we er achter dat we maar 7 ijsboren in de route hadden meegenomen i.p.v. 10... Hij had er al twee gebruikt voor een standplaats dus die kon ik al niet meenemen voor de volgende lengte. Bij nader inzien toch maar kijken of er niet een standplaats met nuts en friends te fabrieken viel. Na een traverse en de betere kreatief met kurk activiteiten kon ik een driepunts-standplaats bouwen en weer verder met 7 ijsboren. We gingen er daarbij van uit dat er met de volgende touwlengtes genoeg rots was om standplaatsen te maken.

Ik deed de volgende korte touwlengte en daar zat dan toch een heus geboord relais. Tim mocht zich wederom klaarmaken voor een lange run en vanaf toen alleen nog geboorde standplaatsen. Mooier kon het niet. Tussen de ijsstukken zaten nog de nodige sneeuwvelden. Het uitklimmen daarvan is altijd precisiewerk. Zeg maar de Bleau-uitklim binnen het ijsklimmen. Even het koppie er bij houden voor het beste resultaat. De uitzichten zijn ondertussen ruig en het feit dat er totaal geen andere klimmers in de wijde omtrek zijn doet ook goed. De nog nauwelijks (echt) gebruikte bijlen en schoenen van Tim komen ruimschoots aan bod. Ook mijn gepimpte ijsbijlen voldoen super. Ghiaccio ultimo, belissima. De dag wordt besloten met een riante primo en secundo in de herberg. De waard kon niet geloven dat wij op een paar repen de dag doorgebracht hadden. More pics to come.